Ricardo Offermanns: 'ik moet er mee leren leven'

Het is voor het eerst dat hij op televisie reageert sinds hij verdacht wordt van corruptie. Het gesprek werd opgenomen voor een serie in aanloop naar de komende gemeenteraadsverkiezingen.

"Ik heb vaak genoeg gehuild. Dat hoort bij de verliesverwerking. Als je het niet eruit gooit, dan vreet het je van binnen op", vertelt Offermanns. Hij stapte in oktober 2012 op als burgemeester van Meerssen. De raad had geen vertrouwen meer in hem naar aanleiding van het strafrechtelijk onderzoek tegen hem.

Offermanns kreeg van toenmalig VVD-wethouder Jos van Rey van Roermond vertrouwelijke informatie over de benoemingsprocedure voor een nieuwe burgemeester in Roermond. Die baan ging daardoor aan de neus van Offermanns voorbij.

De rechtbank veroordeelde hem eind januari tot een taakstraf van 120 uur voor passieve ambtelijke corruptie. "Het vonnis is vreselijk rauw op mijn dak gevallen. Ik had alles verwacht, behalve een veroordeling."

Offermanns kondigde een tijd geleden al aan in beroep te gaan tegen zijn veroordeling.

De VVD'er denkt nog vaak terug aan het bewuste telefoontje waarin hij de informatie van Jos van Rey kreeg.

"Ik word elke ochtend wakker met het idee: had ik na twee seconden maar gezegd 'Jos, luister. Die flauwekul die je me nu allemaal aan het vertellen bent, wat heb ik daar nu aan?"

Dat hij het gesprek toch liet gaan, wijt hij aan de omstandigheden waaronder het plaatsvond. "Het was geloof ik half elf 's avonds. Ik was een week in Korea geweest en had nog last van een jetlag. Mijn vrouw en ik zitten op de bank met een glas wijn op tafel. Ik zit er met mijn iPad." Op dat moment gaat de telefoon. Het is Jos van Rey die direct met zijn verhaal begint, zegt Offermanns.

"Ik heb er op dat moment totaal geen aandacht aan gegeven. Dat verklaart ook waarom ik zo passief ben in dat telefoontje. Ik heb eerlijk gezegd maar met een half oor geluisterd."

Welke taakstraf Offermanns krijgt is nog niet duidelijk. Er bestaat een grote kans dat hij plantsoentjes moet gaan schoffelen. "Thuis moet ik ook af en toe wat in de tuin doen", zegt hij.

"Ik vind het raar zo'n straf. Anderen verdienen met het onderhouden van plantsoentjes iedere dag hun boterham. Ik moet nu voor straf het onkruid gaan wieden. Wie verzint het?"

Het moeilijkste vond Offermanns het om zich weer in de openbaarheid te vertonen. Hij worstelde daar vooral in het begin enorm mee.

"Als ik een pakje sigaretten moest gaan halen, deed ik dat in het donker. Ik reed naar Valkenburg naar een tankstation in de hoop dat ik daar niemand tegen zou komen aan wie ik mijn verhaal moest doen."

Toch ziet Offermanns zichzelf niet als slachtoffer. "Als je jezelf slachtoffer noemt, denk je dat je zielig bent. Het is me overkomen en ik zal er mee moeten leren leven."