Wanneer ben je oud?
Met 66, 76 of 86….?
Paul Versteegen maakte een serie portretten van Limburgse senioren met een gezamenlijke noemer: ze willen niet oud genoemd worden.
En daar hebben ze allemaal een goede reden voor. Maak kennis met:
Vandaag maken we kennis met Hilde Glessner uit Horn. Ze is bijna 72 jaar, alleenstaand maar zeker niet alleen.
Hilde’s agenda wordt voor een belangrijk deel bepaald door haar bestuurswerk voor liefst 10 stichtingen. Daarnaast bezorgt ze voor Tafeltje Dekje maaltijden aan huis. Verslaggever Paul Versteegen ging een ochtend met haar mee.
Bijna 72 is ze: Hilde Glessner. Zonder haperen lepelt ze haar agenda van komende week op. Vergaderingen en afspraken door de hele provincie. De in Horn wonende Glessner zit in maar liefst tien stichtingsbesturen. "Dat zijn pittige klussen waar je belast bent met de financiën van een club maar waar je je ook moet verantwoorden over het beleid." Ze betreurt het dat voor deze werkzaamheden steeds moeilijker vrijwilligers te strikken zijn. Maar begrijpen doet ze het wel. "Het is tegenwoordig een hele verantwoordelijkheid."
Tafeltje Dekje
Op de dag dat L1 Glessner voor een radioportret volgt, is ze ook bezig met vrijwilligerswerk. Bij deze klus moet ze vooral de handjes laten wapperen. Voor Tafeltje Dekje brengt Glessner warme maaltijden rond in de regio Horn-Heythuizen-Beegden. Een geweldig initiatief naar haar mening. "Het bestaat al een groot aantal jaren. Tafeltje Dekje voorziet in een enorme behoefte. Als het niet zou bestaan, zouden heel veel mensen die niet meer voor zichzelf kunnen koken in de kou staan."
Op de achterbak van haar sportieve Fiat staat een kleine 20 plastic containertjes met daarin de maaltijden. Op de bijrijdersstoel ligt een map met de daarbij behorende administratie. De adressen waar ze moet zijn, aanpassingen op bestellingen en bestellijsten waarin klanten kunnen aangeven wat ze volgende week op het menu willen. Op vrijwel elke plek waar ze de maaltijd bezorgt, maakt de bijna 72-jarige een praatje. "Heel belangrijk," vindt ze. "Naast de thuiszorg is het soms het enige contact dat mensen hebben. Corona heeft ons geleerd dat we op deze manier ook een beetje kunnen letten op de mensen."
Vrije tijd
Met al die bezigheden kun je je afvragen of Glessner nog wel wat tijd voor zichzelf heeft. "Zeker!", antwoordt ze monter. "Maar dit werk is voor mij ook vrije tijd. Ik haal hier heel veel bevrediging uit. Het scheelt natuurlijk dat ik alleenstaand ben. Ik hoef geen rekening te houden met een partner of kinderen. Maar ik doe niks waar ik niet achter sta. Anders houd je dat ook niet vol."
Koempelmentaliteit
Glessner is geboren en getogen in Nieuwenhagen, tegenwoordig één van de kernen van de gemeente Landgraaf. "Ik ben opgegroeid in de tijd van de mijnindustrie. Mijn vader was mijnwerker. Niemand had het breed in onze buurt maar je stond wel voor elkaar klaar", legt ze uit. "Elkaar helpen, om elkaar geven is voor mij een vanzelfsprekendheid. Dat doe je gewoon en ik hoop dat ik het nog tijdje kan doen."
Beluister hier alle afleveringen van Hoezo Oud?!
Volg en deel L1 op social media
Volg L1 op onderstaande kanalen en deel jouw moment met #LiefdevoorLimburg.
