Een telefoon om mee te bellen? Niet meer bij L1

Afbeelding ter illustratie © Bron: L1
Door Maurice de Heus
Jan Tromp, zouden we die aannemen bij L1? Betere journalisten zijn er
nauwelijks bij de Volkskrant, maar bij L1 moeten we er een aparte functie voor
creëren.
De technische bagage van onze verslaggevers is cruciaal geworden. Als
je een verhaal wil vertellen, moet je ook weten hoe je dat verhaal omzet in
beelden en audio. En die techniek zou zelfs voor Ed en Willem Bever een
uitdaging zijn.
We zitten vol in de transitie naar beeldmontage op de mobiele telefoon. En
cameraatjes met een eigen wifi-verbinding. Omdat we het belang onderkennen van het snel publiceren van beelden op onze online platforms.
Zoals zaterdag, met 150 ongelukken op de Limburgse snelwegen. Veel beelden publiceerden we op 1Limburg, en onder andere door dit filmpje registreerden we het hoogste bereik ooit:
We zitten ondertussen op 10,8 miljoen bezoeken per maand.
Die transitie dus. En de technische bagage van de verslaggevers. Wat we allemaal niet tegenkwamen als technische drempels.
Een afwijkende framerate bij de iPhone, instabiele WMT-verbindingen, een grafische kaart die de beeldkwaliteit niet aankon, een AVID-conversieprobleem van HD naar SD enzovoort enzovoort.
Als kijker heeft u er (hopelijk) niet zo gek veel van gemerkt, we beheersen het improviseren als geen ander.
Maar verslaggevers moeten op de hoogte zijn van veel van dit soort technische
gevaren. In het veld staan ze er helemaal alleen voor. Als de streamverbinding
niet tot stand komt, staan ze helemaal voor niks in de wei.
Zelf anticiperen, zelf oplossen. Dat is die technische bagage waarover onze verslaggevers ondertussen moeten beschikken.
Daar sta je dus met je opleiding over hyperbool als stijlfiguur en het inzicht in de
Nederlandse verzuiling. Kun je de gain van de audio niet vinden, en blijkt jouw
bestand te groot voor de FTP-app.
Afgelopen maand kreeg ik nog een stagiaire van de School voor Journalistiek op visite die zich had toegelegd op de discipline “Tijdschriften/Binnenland”. Leek me niet meer helemaal van deze tijd.
Zo is het toch al opvallend (en bemoedigend) dat er nog weinig jonge mensen zijn die ons qua mobiele journalistiek wegblazen. Lex, die afgelopen jaren met mojo experimenteerde, is de zestig al voorbij. Maar doet de jonge garde nog iets
voor met onder meer dit filmpje, volledig op iPhone gedraaid en gemonteerd: